Romaxe De Nosa Señora Da Barca

¡Ay ruada, ruada, ruada da Virxen pequeña e a súa barca! A Virxen era pequeña e a súa coroa de prata. Marelos os catro bois que no seu carro a levaban. ¡Ay ruada, ruada, ruada da Virxen pequeña e a súa barca! Pombas de vidro traguían a choiva pol-a montana. Mortos e mortos de néboa pol-as congostroas chegaban. ¡Ay ruada, ruada, ruada da Virxen pequeña e a súa barca! ¡Virxen, deixa a túa cariña nos doces ollos das vacas e leva sobr'o teu manto as foles da amortallada! ¡Ay ruada, ruada, ruada da Virxen pequeña e a súa barca! Pol-a testa de Galicia xa ven salaiando a i-alba. A Virxen mira pra o mar dend'a porta da súa casa. ¡Ay ruada, ruada, ruada da Virxen pequeña e a súa barca! ¡Ay ruada, ruada, ruada da Virxen pequeña e a súa barca!