Kongee

Intro verse 1 Al de droeve winterdagen zijn vergeten en voorbij en ’t wordt tijd dat we gaan denken aan kongee Als het zonnetje gaat schijnen gaan we met de auto rijden Goed ver weg van al de rommel in de stee. Alleman wil al eens vluchten uit de sleur, we gaan er voor een week of drie van door. En we trekken naar den buiten, daar staan bomen, da’s gezond goed ver weg van al de rommel in de stee. verse 2 We vertrekken in de vroegte swens dat heel de straat nog slaapt en het zonneke komt piepen door de ruit. ’t Was gepland om halfacht, maar om kwartje van de zessen zijn w’al stilletjes het hoekske omgedraaid. Heel het jaar hebben we gewroet met d’anderen mee; zo gaan we nog wat hebben aan ons pree. En we trekken naar den buiten, daar staan bomen da’s gezond, goed ver weg van al de rommel in de stee. verse 3 Op de grote baan gekomen liggen alle wegen open en we voelen ons getweekes heel tevree. Van met Pasen is het geleden dat we naar den buiten reden met ons bokes en ons termoske met thee. En al gaat het met ons kar maar stillekes aan zo rijden we geen kiekes van de baan. Want we trekken naar den buiten, daar staan bomen da’s gezond, goed ver weg van alle rommel in de stee. verse 4 In het bos legt mijn lief vrouwke een groot tafellaken open swens dat ik gaan zien of da’k wat eten vind. Want een Antwerpse toerist, laat ons zeggen gelijk het is kan niet leven zonder frieten met een pint. Pikkenikken in het bos dat is gezond en we smijten geen papierkes op de grond. Want we zijn hier op den buiten, proper mensen van de stad waar dat alles naar het zweet en ’t werken stinkt. Verse 5 NC E NC A NC Als den avond is gevallen zijn de koeien in de stallen NC en de boerkes zitten thuis voor den TV. NC E NC Plooien wij ons tentje open en we kruipen dicht bijeen NC en genieten van de avondlijke vree. Daar zijn vliegen, muggen, wepsen en zo meer maar ze laten ons gerust voor ene keer. Want we zijn hier op den buiten, hier is’t ’s avonds zo gezond goed ver weg van alle de rommel in de stee. Verse 6 En na drie sublieme weken in dat vreedzaam boerengat gaan ons gedachten terug naar Meir en Keizerlei. d’ Er is niks zo goed als ’t Scheld, en de Melkmarkt en de Groenplaats, waar ge uren kunt staan wachten op tram drie. Al het koren is verdwenen van het veld, en we zitten al twee dagen zonder geld. we nemen het besluit van ons schupken af te kuisen, en ons vogelvrije dagen zijn geteld Verse 7 Als we terug zijn in de stad, is er echt nog niks veranderd, en de mensen doen nog altijd even druk. Al ons vrienden moeten horen hoe dat we op den buiten woonden in ons tentje voor drie weken aan een stuk. Och, het was ne formidabele kongee, maar ons vrienden zeggen: volgend jaar dan gaan we mee. Want als het zonneke terug gaat schijnen gaan we met den auto rijden, goed ver weg van alle rommel in de stee.