Junior

Dzień po dniu betonowa dżungla wzywa szukając króla w słońcu ma lśnić jego grzywa, chyba jak na razie polowanie się zaczyna który to mysliwy, a który to zwierzyna wystawiasz swojego syna na pewną męke zAmiast przez życie poprowadzić go za ręke babilon domem, a pieniądze rodziną w podziękę, nie potrafi żyć chwilą chwilę miną, stary człowiek taki jak ty rady już nie daje za twoimi plecAmi syn twój władcą Twym zostaje z dumną miną, postawą, władczym rykiem powstaje rozpoczyna się prawdziwe polowanie walka o przetrwanie, wyzwoleńcze powstanie przegrane pokolenie nie skazane na wygnanie mAm pytanie: co się dalej z nAmi stanie? kto zostanie? i kto za kim stanie? przepraszAm Cię ojcze za to wszystko i za to powinieneś mnie przeprosić, że nie mogłes być mym tatą tyle ludzi na tym świecie w rożny sposób się bogaci lecz bogaty tylko ten co swych bliskich nie traci x2 dzień po dniu betonowa dżungla wzywa ty nie pAmiętasz nawet jak twój syn się nazywa rastafaria przyzywa, wołanie echem się odzywa omijasz słowa prawdy, stracona już twa grzywa wciąż uciekasz przed sobą, lub za pieniądzem gonisz żyjąć w świętym przekonaniu, że swego czasu nie trfonisz gdzie twe serce? to muzyka kiedy znów ją odsłonisz kiedy znów od babilonu swoją dusze wyzwolisz nie będe nigdy cieniem ... inne cienie wiem, ze ziele dla twych dzieci nie znaczy aż tak wiele mimo że życie na ziemi obce przynosi cierpienie to moja miłość, moja młodośc do stracenia zbyt wiele chodź to czysta rzeka swoim blaskiem świeci a dla tych to nie rzeka tutaj ma swoje dzieci rozum krzyczy poczekaj, serce mówi nie zwlekaj nie dosięgnie twa ręka czego wzrok twój nie sięga przepraszAm Cię ojcze za to wszystko i za to powinieneś mnie przeprosić, że nie mogłes być mym tatą tyle ludzi na tym świecie w rożny sposób się bogaci lecz bogaty tylko ten co swych bliskich nie traci x2