Boer Bavo

Intro verse 1 Boer Bavo bebouwde plichtelijk zijn land, hij betaalde belasting aan ’t vaderland. Hij ging elke zondag naar de mis, hij was op elke begra-fenis. Hij zetelde in de gemeenteraad, hij gold als een toonbeeld van orde en maat. Hij zorgde voorbeeldig voor zijn gezin, hij sprak vol lof over zijn boerin. In zeden en zaken zo solied, een tweede boer Bavo was er niet, maar ... Bavo kneep de katjes in het donker, hij kneep de katjes bij nacht, hij kneep ze bij nevel, bij sterrengeflonker, hij kneep ze, maar kneep ze zacht. En was er eens eentje dat weende of riep, geen mens die het hoorde of zag, Boer Bavo kneep katjes in het geniep en ploegde zijn veld bij dag. verse 2 Boer Bavo was lid van de kerkfabriek, hij zorgde voor kaarslicht en voor muziek. Hij droeg een fakkel in elke stoet, hij heeft elke vastentijd geboet. Hij was een voorman, een ijveraar, hij ijverde vurig het ganse jaar. Hij heeft zich stug elk plezier ontzegd, het hoofd rechtop en de blik onthecht. Boer Bavo was waarlijk zeer solied, een boer zoals men er zel-den ziet, maar Bavo kneep de katjes in het donker, hij kneep de katjes bij nacht, hij kneep ze bij nevel, bij sterrengeflonker, hij kneep ze, maar kneep ze zacht. En was er eens eentje dat weende of riep, geen mens die het hoorde of zag, Boer Bavo kneep katjes in het geniep en ploegde zijn veld bij dag. verse 3 De eeuwigheid piepte op een kier, Boer Bavo werd vreedzame rentenier in een herenhuis dichtbij de kerk vanwaar hij de plek zag voor zijn zerk. Het werd een lijkmis vol pracht en praal, de katjes waren er allemaal, ze luisterden stilletjes naar het sermoen, ze weenden, maar konden er niets aan doen. Ze hadden om Bavo zo’n verdriet, hij was zo zacht en toch zo solied, want End-Chorus Bavo kneep de katjes in het donker, hij kneep de katjes bij nacht, hij kneep ze bij nevel, bij sterrengeflonker, hij kneep ze, maar kneep ze zacht. De katjes kochten een grote tuil en knikten uit alle macht toen de schepen zei bij d’open kuil: "Bavo ijverde dag en nacht."